ن میخانم تورا 

ن میخانی مرا 

این چ عشقیست 

در عجبن همه عالم 

این چ سوزیست 

ک فراموشش نمیکنم 

این چ فریادیست 

ک مرگ در داده است

بی اختیاری ذهن داعمی

رود جاری در سر

و حرفاهای هر روزه ام

و فراموشی هر روزه ام

مگر میشود گل خار را فراموش کند

این چ عالمیست

.

.

.