ن میخانم تورا
ن میخانی مرا
این چ عشقیست
در عجبن همه عالم
این چ سوزیست
ک فراموشش نمیکنم
این چ فریادیست
ک مرگ در داده است
بی اختیاری ذهن داعمی
رود جاری در سر
و حرفاهای هر روزه ام
و فراموشی هر روزه ام
مگر میشود گل خار را فراموش کند
این چ عالمیست
.
.
.